Öyküsel Terapinin İncelenmesi ve Sınırlılıkları Konusunda Sanat Terapi Tekniklerinden Yararlanılması

Özet

Bu çalışmanın amacı psikoterapi alanında git gide daha çok gereksinim duyulan bir yaklaşım olan öyküsel terapi yaklaşımını ortaya çıkışı, katkıda bulunan önemli isimleri, temel teknikleri, önemi ve gereklilikleri bazında inceleyip sınırlılıkları noktasında sanat terapi yaklaşımından faydalanmaktır. Geleneksel psikoterapi yaklaşımlarından farklı olarak öyküsel terapi ve sanat terapi 21. Yüzyılın dayandığı temel felsefi görüş üzerine şekillendirilmiştir.Bu noktada II.Dünya Savaşından sonra etkisini arttıran postmodernizmden etkilenilmiş hatta postmodernizm felsefesine paralel şekilde geliştirilmiştir. Öyküsel terapi “Dil” ve “Baskın Söylemler”i temel odak noktası haline getirerek bireyin hayatındaki etkilerinin öneminin kavranmasına yardımcı olmuş ve terapi süreci bu farkındalık ekseninde geliştirilmiştir. Sanat terapi ise dil yeterliliğinin dışında kalan alanlara müdahale ederek terapötik sürecin tüm evrelerine hakim olmayı olanaklı hale getirmiştir. Bu sayede terapist bilişsel kapasitesini, mesleki yetkinliklerini, bilgi ve becerilerini en üst seviyede kullanma olanağı bulurken, danışan da süreçten aldığı doyumu maksimize edebilecek, yeni baş etme stratejileri kazanabilecek, olaylara bakış açısı şekillenebilecek ve en nihayetinde hayatı üzerindeki hakimiyeti daha işlevsel, aktif ve belirgin hale gelebilecektir.Burada diğer bir amaç kişinin aynı problemi tekrar yaşamamasının yanı sıra hayat içinde kaçınılmaz olarak karşılaştığımız çeşitli problemlerin anlamlandırılması ve kazanılan farkındalık sayesinde verilecek en uygun tepkinin kestirilebilmesinin sağlanmasıdır.Böylesi bir durumda bireyler muhtemelen tekrara düşmekten kaçınacak, hayatlarını kontrol edebilmenin farkına ve zevkine varacaklar  dolayısıyla olumsuz bir çok duygunun üstesinden gelme konusunda zorlanmayacaklardır. Anlaşılacağı üzere bu  ilişki ve süreçte danışana düşen en büyük ve en önemli görev kat edilen yolda geri dönüşlerin yaşanmaması için danışanı destekleyip, danışana zaman içinde bulunduğu seviyeyi korumasının nasıl mümkün olacağını gösterebilmesidir.